Zielona herbata – właściwości i składniki aktywne

Zielona herbata, ceniona od wieków za swoje unikalne właściwości zdrowotne, stanowi prawdziwą skarbnicę bioaktywnych związków. Jej moc tkwi przede wszystkim w bogactwie polifenoli, zwłaszcza katechin, które są silnymi antyoksydantami. Wśród nich wyróżnia się galusan epigallokatechiny (EGCG), uważany za jeden z najpotężniejszych przeciwutleniaczy występujących w naturze. Te związki neutralizują wolne rodniki w organizmie, chroniąc komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, które mogą przyczyniać się do przedwczesnego starzenia się i rozwoju wielu chorób przewlekłych, w tym nowotworów i chorób serca. Oprócz polifenoli, zielona herbata dostarcza również szereg witamin, takich jak witaminy z grupy B (choć w mniejszych ilościach niż np. w herbacie czarnej), witamina C, która wspiera układ odpornościowy, oraz witamina E, znana ze swoich właściwości antyoksydacyjnych. Nie można zapomnieć o obecności minerałów takich jak potas, magnez, wapń, żelazo oraz pierwiastki śladowe, które odgrywają kluczowe role w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Ta złożona mieszanka składników aktywnych sprawia, że zielona herbata jest napojem o wszechstronnym działaniu prozdrowotnym, wykraczającym daleko poza zwykłe orzeźwienie.

Polifenole i antyoksydanty w zielonej herbacie

Serce prozdrowotnych właściwości zielonej herbaty stanowią bez wątpienia polifenole, a w szczególności grupa zwana katechinami. To właśnie tym związkom przypisuje się kluczową rolę w działaniu antyoksydacyjnym naparu. Najbardziej znanym i najliczniej występującym antyoksydantem w zielonej herbacie jest galusan epigallokatechiny (EGCG). EGCG jest niezwykle skuteczny w neutralizowaniu wolnych rodników – niestabilnych cząsteczek, które powstają w wyniku procesów metabolicznych, ekspozycji na czynniki zewnętrzne takie jak promieniowanie UV czy zanieczyszczenia środowiska. Wolne rodniki uszkadzają DNA komórkowe, białka i lipidy, prowadząc do stresu oksydacyjnego. Stres oksydacyjny jest z kolei powiąany z rozwojem wielu chorób cywilizacyjnych, w tym chorób serca, cukrzycy typu 2, chorób neurodegeneracyjnych, a także przyspiesza procesy starzenia się skóry. Regularne spożywanie zielonej herbaty, bogatej w EGCG i inne katechiny (takie jak epikatechina, galusan epikatechiny i galusan galokatechiny), może pomóc w ochronie komórek przed tym szkodliwym działaniem, wspierając ogólną kondycję organizmu i zmniejszając ryzyko wystąpienia wielu schorzeń.

Witaminy i minerały, czyli co zawiera zielona herbata

Oprócz potężnych antyoksydantów, zielona herbata jest również źródłem cennych witamin i minerałów, które uzupełniają jej prozdrowotny profil. Choć w mniejszych ilościach niż w przypadku niektórych innych produktów spożywczych, zielona herbata dostarcza witaminy z grupy B, w tym B1 (tiamina), B2 (ryboflawina) i B3 (niacyna), które są niezbędne dla prawidłowego metabolizmu energetycznego i funkcjonowania układu nerwowego. W jej składzie znajdziemy również witaminę C, która jest kluczowa dla wzmocnienia odporności, produkcji kolagenu i ochrony komórek przed stresem oksydacyjnym. Zielona herbata zawiera także witaminę E, kolejny silny antyoksydant, który odgrywa ważną rolę w ochronie błon komórkowych. W kontekście minerałów, zielona herbata jest dobrym źródłem potasu, który pomaga regulować ciśnienie krwi i równowagę płynów w organizmie. Znajdziemy w niej również magnez, niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania mięśni i nerwów, a także wapń, ważny dla zdrowia kości. Dodatkowo, zielona herbata dostarcza żelaza, które jest kluczowe dla transportu tlenu we krwi, oraz śladowe ilości innych pierwiastków, takich jak cynk czy selen, które pełnią istotne funkcje w organizmie. Ta bogata paleta składników odżywczych sprawia, że zielona herbata jest nie tylko smacznym napojem, ale także wartościowym elementem zdrowej diety.

Zielona herbata: na co jest i jakie ma działanie?

Zielona herbata to napój o niezwykle szerokim spektrum działania, odpowiadający na wiele potrzeb organizmu. Jej wszechstronność sprawia, że jest ceniona zarówno za swoje właściwości wspierające metabolizm i proces odchudzania, jak i za pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy. Badania sugerują, że regularne spożywanie zielonej herbaty może przyczyniać się do poprawy profilu lipidowego, obniżenia ciśnienia krwi i zwiększenia elastyczności naczyń krwionośnych, co jest kluczowe w profilaktyce chorób serca i udaru mózgu. Ponadto, zielona herbata znajduje zastosowanie w kontekście gospodarki cukrowej, wykazując potencjał w regulacji poziomu glukozy we krwi i zwiększaniu wrażliwości na insulinę, co czyni ją pomocną w profilaktyce i łagodzeniu objawów cukrzycy typu 2. Jej dobroczynny wpływ rozciąga się również na wątrobę, wspierając jej funkcje detoksykacyjne. Nie można pominąć korzyści dla układu nerwowego – zielona herbata może poprawiać funkcje poznawcze, koncentrację i nastrój, a także wykazywać działanie ochronne przed chorobami neurodegeneracyjnymi. Co więcej, jej antybakteryjne i antyoksydacyjne właściwości przynoszą korzyści jamie ustnej, pomagając w walce z próchnicą i nieświeżym oddechem.

Zielona herbata a odchudzanie i metabolizm

Jednym z najczęściej podkreślanych aspektów działania zielonej herbaty jest jej wsparcie w procesie odchudzania i przyspieszaniu metabolizmu. Mechanizm ten jest wielokierunkowy. Po pierwsze, zawarte w zielonej herbacie katechiny, a zwłaszcza EGCG, mogą wpływać na termogenezę, czyli proces produkcji ciepła przez organizm, co zwiększa wydatek energetyczny i spalanie kalorii. Po drugie, EGCG może hamować enzym katechol-O-metylotransferazę (COMT), który odpowiada za rozkład noradrenaliny. Noradrenalina jest neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w regulacji metabolizmu i mobilizacji tkanki tłuszczowej. Zwiększone stężenie noradrenaliny może prowadzić do nasilonego lipolizy, czyli rozpadu tłuszczów w komórkach tłuszczowych i ich uwalniania do krwiobiegu jako źródła energii. Ponadto, zielona herbata może wpływać na zwiększenie aktywności enzymów odpowiedzialnych za utlenianie kwasów tłuszczowych, co oznacza, że organizm efektywniej wykorzystuje zgromadzone zapasy tłuszczu jako paliwo. Choć zielona herbata nie jest cudownym środkiem na szybką utratę wagi, jej regularne spożywanie w połączeniu z odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną może znacząco wspomóc proces redukcji masy ciała, poprawiając ogólny metabolizm organizmu.

Wsparcie układu sercowo-naczyniowego

Zielona herbata odgrywa znaczącą rolę we wspieraniu zdrowia układu sercowo-naczyniowego, działając na kilku kluczowych frontach. Jej bogactwo w polifenole, zwłaszcza katechiny takie jak EGCG, przyczynia się do poprawy funkcji śródbłonka, czyli wewnętrznej warstwy naczyń krwionośnych. Zdrowy śródbłonek jest niezbędny do utrzymania prawidłowego przepływu krwi i zapobiegania tworzeniu się zakrzepów. Antyoksydacyjne właściwości zielonej herbaty pomagają chronić naczynia krwionośne przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, które mogą prowadzić do rozwoju miażdżycy. Badania sugerują, że regularne picie zielonej herbaty może przyczyniać się do obniżenia poziomu „złego” cholesterolu LDL i trójglicerydów we krwi, jednocześnie podnosząc poziom „dobrego” cholesterolu HDL. Ponadto, zielona herbata może mieć pozytywny wpływ na regulację ciśnienia tętniczego. Potwierdzono, że spożywanie zielonej herbaty może prowadzić do umiarkowanego obniżenia zarówno ciśnienia skurczowego, jak i rozkurczowego, co jest kluczowe w profilaktyce nadciśnienia tętniczego i jego powikłań, takich jak zawał serca czy udar mózgu. Działanie to jest prawdopodobnie związane z poprawą elastyczności naczyń krwionośnych i wpływem na metabolizm lipidów.

Zielona herbata a cukrzyca i wątroba

W kontekście gospodarki cukrowej, zielona herbata wykazuje obiecujące działanie, które może być pomocne w profilaktyce i łagodzeniu objawów cukrzycy typu 2. Zawarte w niej związki, przede wszystkim katechiny, mogą wpływać na poprawę wrażliwości komórek na insulinę, hormon odpowiedzialny za transport glukozy z krwi do komórek. Lepsza wrażliwość na insulinę oznacza, że organizm potrzebuje mniej insuliny do efektywnego obniżenia poziomu cukru we krwi. Ponadto, zielona herbata może spowalniać wchłanianie węglowodanów z przewodu pokarmowego, co prowadzi do łagodniejszego wzrostu poziomu glukozy we krwi po posiłkach. EGCG może również wpływać na funkcje trzustki, która produkuje insulinę. Co więcej, zielona herbata wykazuje pozytywny wpływ na zdrowie wątroby. Badania sugerują, że jej antyoksydacyjne i przeciwzapalne właściwości mogą chronić komórki wątroby przed uszkodzeniami, potencjalnie zmniejszając ryzyko rozwoju niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD). Zielona herbata może również wspierać procesy detoksykacyjne wątroby, pomagając organizmowi w usuwaniu szkodliwych substancji. Regularne picie zielonej herbaty może być cennym elementem wspomagającym zdrowy metabolizm i chroniącym narządy wewnętrzne.

Korzyści dla układu nerwowego i jamy ustnej

Zielona herbata oferuje szereg korzyści dla funkcjonowania układu nerwowego. Zawarta w niej L-teanina, aminokwas, który występuje naturalnie w liściach herbaty, ma zdolność przekraczania bariery krew-mózg. L-teanina wykazuje działanie uspokajające i relaksujące, jednocześnie poprawiając funkcje poznawcze, koncentrację i czujność, często synergistycznie z kofeiną obecną w herbacie. Badania sugerują, że połączenie L-teaniny i kofeiny może prowadzić do zwiększonej uwagi, lepszej pamięci roboczej i szybszego przetwarzania informacji, bez wywoływania nerwowości czy rozdrażnienia typowego dla nadmiernego spożycia kofeiny z innych źródeł. Ponadto, antyoksydanty zawarte w zielonej herbacie mogą odgrywać rolę w ochronie neuronów przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, co jest istotne w profilaktyce chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera czy Parkinsona. W przypadku jamy ustnej, zielona herbata działa korzystnie dzięki swoim właściwościom antybakteryjnym. Zawarte w niej katechiny mogą hamować wzrost bakterii odpowiedzialnych za powstawanie płytki nazębnej i próchnicy, takich jak Streptococcus mutans. Pomaga to w utrzymaniu zdrowia zębów i dziąseł, a także w redukcji nieświeżego oddechu poprzez neutralizowanie lotnych związków siarki.

Jak pić zieloną herbatę i jak ją parzyć?

Kluczem do czerpania pełni korzyści z zielonej herbaty jest jej odpowiednie przygotowanie i spożywanie. Sposób parzenia ma fundamentalne znaczenie dla wydobycia jej cennego smaku i właściwości, jednocześnie unikając gorzkiego posmaku, który może być wynikiem zbyt wysokiej temperatury wody lub zbyt długiego czasu parzenia. Optymalne parzenie zielonej herbaty polega na zalaniu liści wodą o temperaturze zazwyczaj między 70 a 80 stopni Celsjusza. Zbyt gorąca woda może „spalić” delikatne liście, uwalniając nadmiar garbników i nadając naparowi nieprzyjemną gorycz. Czas parzenia powinien oscylować w granicach 1 do 3 minut, w zależności od rodzaju zielonej herbaty i indywidualnych preferencji smakowych. Ważne jest, aby po zaparzeniu oddzielić liście od naparu, aby zapobiec dalszemu procesowi ekstrakcji. Co do częstotliwości i ilości spożycia, zaleca się picie od 2 do 3 filiżanek zielonej herbaty dziennie, rozłożonych równomiernie w ciągu dnia. Ważne jest również zwrócenie uwagi na zawartość kofeiny (teiny), która choć niższa niż w kawie, może wpływać na pobudzenie.

Optymalne parzenie zielonej herbaty – wskazówki

Aby w pełni docenić smak i właściwości zielonej herbaty, kluczowe jest przestrzeganie kilku prostych zasad dotyczących jej parzenia. Przede wszystkim, temperatura wody ma ogromne znaczenie. W przeciwieństwie do herbaty czarnej, zielona herbata jest bardziej wrażliwa na wysokie temperatury. Zaleca się używanie wody o temperaturze nieprzekraczającej 70-80°C. Można to osiągnąć, zagotowując wodę, a następnie odstawiając ją na kilka minut, aby ostygła, lub używając czajnika z regulacją temperatury. Następnie, do naczynia (najlepiej ceramicznego lub szklanego) wsypujemy odpowiednią ilość liści – zazwyczaj około jednej łyżeczki na filiżankę (około 200-250 ml). Wkładamy liście do zaparzacza lub bezpośrednio do naczynia, jeśli planujemy odcedzić je później. Zalewamy liście przygotowaną wodą. Czas parzenia jest kolejnym kluczowym elementem i powinien być krótki, zazwyczaj od 1 do 3 minut. Zbyt długie parzenie, nawet w odpowiedniej temperaturze, może uwolnić nadmiar garbników, co nada herbacie gorzkiego, cierpkiego smaku. Po upływie wskazanego czasu, należy natychmiast oddzielić liście od naparu, np. wyjmując zaparzacz lub przecedzając herbatę do innego naczynia. Niektórzy preferują parzenie metodą wielokrotnego zalewania, gdzie te same liście można zalewać wodą kilkukrotnie, wydobywając różne niuanse smakowe z kolejnych naparów.

Kiedy i w jakich ilościach pić zieloną herbatę?

Optymalna pora na spożywanie zielonej herbaty zależy od indywidualnych preferencji i reakcji organizmu, jednak istnieją pewne ogólne wytyczne. Zazwyczaj zaleca się picie zielonej herbaty między posiłkami lub na około godzinę przed posiłkiem, aby maksymalnie wykorzystać jej potencjalne korzyści metaboliczne i antyoksydacyjne. Unikaj picia zielonej herbaty bezpośrednio po posiłku, ponieważ może ona utrudniać wchłanianie niektórych składników odżywczych, takich jak żelazo. Spożywanie zielonej herbaty rano i wczesnym popołudniem jest dobrym sposobem na naturalne pobudzenie i poprawę koncentracji, dzięki zawartości kofeiny i L-teaniny. Warto jednak unikać jej picia wieczorem, zwłaszcza jeśli jesteś wrażliwy na kofeinę, ponieważ może to zakłócić sen. Co do ilości, zaleca się spożywanie od 2 do 3 filiżanek dziennie. Jest to ilość, która pozwala czerpać korzyści zdrowotne bez ryzyka przedawkowania kofeiny czy innych substancji. Pamiętaj, że każdy organizm jest inny, dlatego warto obserwować swoje reakcje i dostosować spożycie do własnych potrzeb i samopoczucia.

Zielona herbata a kofeina (teina) – pobudza czy uspokaja?

Obecność kofeiny w zielonej herbacie, często nazywanej teiną, jest powodem wielu pytań dotyczących jej wpływu na organizm. Kofeina jest substancją psychoaktywną, która działa stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy, poprawiając czujność, koncentrację i czas reakcji. W zielonej herbacie kofeina występuje w mniejszych ilościach niż w kawie, zazwyczaj od 20 do 45 mg na filiżankę, w porównaniu do 80-100 mg w kawie. To sprawia, że zielona herbata oferuje łagodniejsze, bardziej zrównoważone pobudzenie, często pozbawione nagłych spadków energii i uczucia rozdrażnienia, które mogą towarzyszyć spożyciu kawy. Co ciekawe, zielona herbata zawiera również L-teaninę, aminokwas o działaniu uspokajającym i relaksującym, który synergistycznie działa z kofeiną. L-teanina może łagodzić negatywne skutki nadmiernego pobudzenia przez kofeinę, takie jak nerwowość czy niepokój, jednocześnie wzmacniając pozytywne efekty, takie jak poprawa koncentracji i funkcji poznawczych. Dlatego też, zielona herbata jest często opisywana jako napój, który jednocześnie pobudza i uspokaja, zapewniając stan spokojnej czujności.

Potencjalne skutki uboczne i przeciwwskazania

Choć zielona herbata jest powszechnie uznawana za napój prozdrowotny, jak każda substancja naturalna, może wywoływać pewne skutki uboczne i nie jest odpowiednia dla każdego. Głównym składnikiem, który może być źródłem potencjalnych problemów, jest kofeina. Osoby wrażliwe na jej działanie mogą doświadczać objawów takich jak bezsenność, kołatanie serca, niepokój czy problemy żołądkowe, zwłaszcza przy spożywaniu dużych ilości. Ponadto, wysoka zawartość garbników w zielonej herbacie, szczególnie przy nieprawidłowym parzeniu, może prowadzić do podrażnienia błony śluzowej żołądka, nudności lub zaparć u niektórych osób. Istnieją również grupy osób, które powinny zachować szczególną ostrożność lub całkowicie unikać spożywania zielonej herbaty. Należą do nich kobiety w ciąży i karmiące piersią, dzieci, osoby zmagające się z niedoborem żelaza (anemia), a także osoby przyjmujące określone leki, ponieważ zielona herbata może wchodzić z nimi w interakcje. Ważne jest, aby być świadomym tych potencjalnych ryzyk i spożywać zieloną herbatę z umiarem, zwracając uwagę na reakcje własnego organizmu.

Kto nie powinien pić zielonej herbaty?

Istnieją pewne grupy osób, dla których spożywanie zielonej herbaty może być niewskazane lub wymagać szczególnej ostrożności. Przede wszystkim, osoby wrażliwe na kofeinę powinny ograniczyć jej spożycie lub całkowicie z niej zrezygnować, szczególnie w godzinach popołudniowych i wieczornych. Nadmierna ilość kofeiny może prowadzić do takich objawów jak bezsenność, kołatanie serca, nerwowość, drażliwość czy problemy żołądkowe. Osoby cierpiące na chorobę wrzodową żołądka lub refluks żołądkowo-przełykowy powinny unikać zielonej herbaty, zwłaszcza na czczo, ponieważ może ona zwiększać wydzielanie kwasu żołądkowego i nasilać objawy choroby. Ze względu na potencjalny wpływ zielonej herbaty na wchłanianie żelaza, osoby zmagające się z niedokrwistością z niedoboru żelaza (anemią) powinny unikać jej picia w trakcie posiłków bogatych w żelazo lub przyjmowania suplementów żelaza. W takich przypadkach zaleca się spożywanie zielonej herbaty w odstępach czasowych od posiłków. Osoby z problemami z krzepliwością krwi lub przyjmujące leki przeciwzakrzepowe powinny skonsultować się z lekarzem, ponieważ niektóre badania sugerują, że wysokie dawki zielonej herbaty mogą wpływać na proces krzepnięcia.

Czy zielona herbata może szkodzić? Interakcje z lekami

Chociaż zielona herbata jest generalnie bezpieczna i korzystna dla zdrowia, w pewnych okolicznościach może potencjalnie szkodzić lub wchodzić w niepożądane interakcje z lekami. Głównym powodem jest zawarta w niej kofeina, która w dużych dawkach może nasilać działanie niektórych leków, takich jak leki stymulujące, niektóre antybiotyki (np. cyprofloksacyna), czy leki stosowane w leczeniu astmy. Kofeina może również wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na ciśnienie krwi, zwiększając ryzyko jego nadmiernego wzrostu. Ponadto, zielona herbata zawiera witaminę K, która odgrywa rolę w procesie krzepnięcia krwi. Osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, powinny zachować ostrożność, ponieważ duże ilości zielonej herbaty mogą osłabiać ich działanie. Z drugiej strony, zielona herbata może wpływać na metabolizm niektórych leków w wątrobie, potencjalnie zwiększając lub zmniejszając ich skuteczność. Na przykład, może hamować działanie niektórych leków stosowanych w leczeniu chorób serca lub obniżać skuteczność leków przeciwnowotworowych. Z tego powodu, osoby przyjmujące jakiekolwiek leki powinny skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed regularnym spożywaniem zielonej herbaty, aby upewnić się, że nie dojdzie do niepożądanych interakcji.

Zielona herbata a ciąża i dzieci

Kwestia spożywania zielonej herbaty przez kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz przez dzieci wymaga szczególnej uwagi ze względu na zawartość kofeiny. Kofeina przekracza barierę łożyska i może docierać do płodu, a także przenikać do mleka matki. U kobiet w ciąży, nadmierne spożycie kofeiny może być związane z zwiększonym ryzykiem poronienia, niskiej masy urodzeniowej noworodka czy przedwczesnego porodu. Dlatego też, zaleca się, aby kobiety ciężarne ograniczyły spożycie kofeiny do maksymalnie 200 mg dziennie, co odpowiada około 1-2 filiżankom zielonej herbaty, w zależności od jej mocy. Podobnie, kobiety karmiące piersią powinny spożywać zieloną herbatę z umiarem, ponieważ kofeina może przenikać do mleka i powodować u niemowlęcia drażliwość, problemy ze snem czy nadpobudliwość. W przypadku dzieci, nadmierne spożycie kofeiny może być bardziej szkodliwe, prowadząc do niepokoju, problemów z koncentracją, zaburzeń snu i nadpobudliwości. Dlatego też, zielona herbata nie jest zalecana dla małych dzieci, a starszym dzieciom można podawać ją w bardzo ograniczonych ilościach, obserwując ich reakcję.

Zastosowanie zielonej herbaty w kosmetykach

Zielona herbata to nie tylko cenny napój, ale również niezwykle wszechstronny składnik wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym. Jej bogactwo w antyoksydanty, związki przeciwzapalne i nawilżające sprawia, że jest ona ceniona za swoje właściwości pielęgnacyjne dla skóry. Ekstrakty z zielonej herbaty są powszechnie dodawane do różnego rodzaju produktów do pielęgnacji twarzy i ciała, takich jak kremy, sera, toniki, maseczki czy balsamy. Działanie antyoksydacyjne zielonej herbaty pomaga w ochronie skóry przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, które przyczyniają się do przedwczesnego starzenia się skóry, powstawania zmarszczek i utraty jędrności. Ponadto, związki zawarte w zielonej herbacie mają silne właściwości przeciwzapalne, co czyni ją idealnym składnikiem dla osób z problemami skórnymi, takimi jak trądzik, zaczerwienienia czy podrażnienia. Zielona herbata może również pomóc w regulacji produkcji sebum, zmniejszając przetłuszczanie się skóry i zapobiegając powstawaniu niedoskonałości. Jej właściwości nawilżające i łagodzące sprawiają, że skóra staje się bardziej miękka, gładka i promienna.

Właściwości pielęgnacyjne zielonej herbaty dla skóry

Zielona herbata oferuje szereg niezwykłych właściwości pielęgnacyjnych, które czynią ją cennym składnikiem w kosmetykach przeznaczonych do różnych typów skóry. Jej potężne działanie antyoksydacyjne, głównie za sprawą EGCG, pomaga w neutralizacji wolnych rodników, które są główną przyczyną stresu oksydacyjnego i przyspieszonego starzenia się skóry. Chroniąc komórki skóry przed uszkodzeniami, zielona herbata przyczynia się do zmniejszenia widoczności drobnych linii i zmarszczek, poprawy elastyczności i jędrności skóry, a także ochrony przed szkodliwym wpływem promieniowania UV. Co więcej, zielona herbata posiada silne właściwości przeciwzapalne i antybakteryjne. Pomaga łagodzić podrażnienia, zaczerwienienia i obrzęki, dlatego jest doskonałym składnikiem dla osób z cerą wrażliwą, skłonną do alergii, trądzikową lub zmagającą się z innymi stanami zapalnymi skóry. Jej działanie antybakteryjne może również pomóc w ograniczeniu rozwoju bakterii odpowiedzialnych za powstawanie trądziku. Dodatkowo, zielona herbata może wpływać na regulację produkcji sebum, co jest szczególnie korzystne dla osób z cerą tłustą i mieszaną, ponieważ pomaga zmniejszyć przetłuszczanie się skóry i zapobiegać powstawaniu zaskórników i wyprysków. Właściwości nawilżające i odświeżające zielonej herbaty sprawiają, że skóra staje się bardziej nawilżona, miękka i wygładzona, a jej ogólny wygląd jest zdrowszy i bardziej promienny.